เพลงพระราชนิพนธ์ ยิ้มสู้ หรือ Smiles

  เป็นเพลงพระราชนิพนธ์ลำดับที่ 16 ทรงพระราชนิพนธ์ใน พ.ศ.2495 ทรงพระกรุณาโปรดเกล้าฯ ให้พระเจ้าวรวงศ์เธอ พระองค์เจ้าจักรพันธ์เพ็ญศิริ นิพนธ์คำร้องภาษาไทย เพื่อเป็นการปลอบขวัญและให้กำลังใจแก่คนตาบอด แล้วพระราชทานให้นำไปบรรเลง ในงานสมาคมช่วยคนตาบอด ในพระบรมราชูปถัมภ์ ณ เวทีลีลาศสวนอัมพร เมื่อวันเสาร์ที่ 1 มีนาคม 2495

  ส่วนคำร้องภาษาอังกฤษ พระเจ้าวรวงศ์เธอ พระองค์เจ้าจักรพันธ์เพ็ญศิริ ทรงนิพนธ์ในปีต่อมา ท่านจักรซึ่งเป็นมือแต่งเนื้อที่ใกล้ชิดพระองค์ท่านนั้นก็นำบทกลอนชื่อ Smiles ในหนังสือ Bed Time Stories มาแปลและเรียบเรียงเป็นเนื้อไทยอีกครั้ง

  เนื้อเพลงซึ่งนับว่าโดดเด่นแล้ว แต่ภาคดนตรีโดดเด่นและน่ารักยิ่งกว่า สังเกตได้ว่าตอนนั้นพระองค์ท่านเขียนเพลงนั้นอุดมไปด้วยกลิ่นอายของเพลงป็อปในช่วงเวลานั้น คือ สวิง และดิกซีแลนด์เป็นหลัก พูดง่ายๆ สัมผัสแห่งเพลงป็อปของพระองค์ท่านสูงมาก หลายเพลงเป็นเพลงฮิตกันทั้งประเทศทีเดียว เพลงนี้ขับร้องเป็นครั้งแรกโดยคุณชวลี ช่วงวิทย์ แต่ภายหลังคุณสุเทพ วงศ์กำแหง ท่านก็นำมาขับร้องด้วย
 

  รับฟังบทเพลง

คำร้อง และทำนอง

โลกจะสุขสบายนั้นเป็นได้หลายทาง

ต้องหลบสิ่งกีดขวางหนทางให้พ้นไป

จะสบความสุขสันต์สำคัญที่ใจ

สุขและทุกข์อย่างไรเพราะใจตนเอง

ฝ่าลู่ทางชีวิตต้องคิดเฝ้าย้อมใจ

โลกมืดมนเพียงใดหัวใจอย่าคร้ามเกรง

ตั้งหน้าชื่นเอาไว้ย้อมใจด้วยเพลง

ไยนึกกลัวหวาดเกรงยิ้มสู้

คนเป็นคนจะจนหรือมี

ร้ายหรือดีคงมีหวังอยู่

ยามปวงมารมาพาลลบหลู่

ยิ้มละมัยใจสู้หมู่มวลเภทภัย

ใฝ่กระทำความดีให้มีจิตโสภา

สร้างแต่ความเมตตาหาความสุขสันต์ไป

จะสบความสุขสันต์สำคัญที่ใจ

เฝ้าแต่ยิ้มสู้ไปแล้วใจชื่นบาน
  

อ้างอิง : รายการพิเศษเพลงของพ่อ ทางไบรท์ทีวี ดิจิตอลทีวีและเคเบิล ช่อง 20 BRIGHT TV